ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΩΝ 2012

Λοιπόν έχουμε και λέμε..
[b]Έκθεση.. [/b]
Ο πατριωτισμός συχνά αντικρούεται με τον ατομικό ευδαιμονισμό. Πως εμπνέεται ο σύγχρονος Αστυνομικός από το ιδεώδες του πατριωτισμού και πως διαχειρίζεται την αξιακή σύγκρουση ως άτομο και ως Δημόσιος Λειτουργός;

[b]Ποινικό Δίκαιο..[/b]
[u]Θεωρητικό[/u]
1) Παράλειψη λύτρωσης από κίνδυνο ζωής (Άρθρο 307)
2) Ποια η διαφορά στο δόλο ενός τετελεσμένου εγκλήματος και μιας απόπειρας ;
[u]Πρακτικό.[/u] ( στο περίπου)
Ο Α την 01/10/2005 διαπράττει πλημ/μα εναντίον του Β που διώκεται αυτεπαγγέλτως με το νόμο Ν1 με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 3 μήνες.. Ωστόσο επειδή ήταν φίλος τον συγχωρεί. Την 01/3/2006 δημοσιεύεται άλλος νόμος ο Ν2 που διώκει το έγκλημα κατ' έγκληση και προβλέπει φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών. Την 01/10/2006 δημοσιεύεται ένας νέος νόμος ο Ν3 που διώκει το έγκλημα αυτεπαγγέλτως με ποινή φυλάκισης μέχρι 2 ετών. Την 01/11/2006 το δικαστήριο αποφασίζει αμετάκλητα.. Με ποιον νόμο θα δικάσει το δικαστήριο;(Οι ημερομηνίες στο περίπου. Κατά τα άλλα το θέμα αυτό είναι)

[edit time=1351960979]manager[/edit]

Για το πρακτικό πιστεύω οι απαντήσεις βρίσκονται στα άρθρα 2 Π.Κ. Αναδρομική ισχύς του ηπιότερου νόμου και
117 Π.Κ. Μή υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης.

Τώρα το θέμα της έκθεσης....έχει συνάφεια με σημερινές καταστάσεις...

[quote name=nickbs87 date=2012-11-03]... 2) Ποια η διαφορά στο δόλο ενός τετελεσμένου εγκλήματος και μιας απόπειρας ; ...
[/quote]

Αυτο θεωτρείται "εντός ύλης"; O.o
Δεν ήξερα οτι βάζουν και τέτοια;
Έχει μπει στην ύλη και το βιβλίο της σχολής...;Το λέω γιατι αν δεν, τότε μάλλον είναι εκτός ύλης η ερώτηση αφου δεν υπάρχει κάπου να τη διαβάσεις...!

Χ καλησπερα σε ολους.
Εξαιρετικα υψηλο το επιπεδο των απαιτησεων φετος.
Σε οτι αφορα την εκθεση ακομη δεν εχω καταλαβει πως συσχετιζεται ο επικουρος ο πατριωτισμος και ο ρολος του αστυνομικου αναμεσα στις δυο αυτες εννοιες.
Επισης ο ποινικος κωδικας εδωσε αποκλειστικη προσοχη στο γενικο μερος και σε δικονομικες διαταξεις.
Στενο συγγενικο μου προσωπο που ασκει τη δικηγορια δηλωσε πως οι σωστες απαντησεις μπορει να ειναι παραπανω απο μια και πως το θεμα αυτο αρμοζει με θεματα εξεταστικης τριτοετους φοιτητη της νομικης
Καλα αποτελεσματα σε ολους.

[quote name=nick77 date=2012-11-03][quote name=nickbs87 date=2012-11-03]... 2) Ποια η διαφορά στο δόλο ενός τετελεσμένου εγκλήματος και μιας απόπειρας ; ...
[/quote]

Αυτο θεωτρείται "εντός ύλης"; O.o
Δεν ήξερα οτι βάζουν και τέτοια;
Έχει μπει στην ύλη και το βιβλίο της σχολής...;Το λέω γιατι αν δεν, τότε μάλλον είναι εκτός ύλης η ερώτηση αφου δεν υπάρχει κάπου να τη διαβάσεις...![/quote]Έριξα μια ματιά στου Ραφτόπουλου αλλά δεν..βρήκα κάτι...

entometa3u sto praktiko oloi exoun valei diaforetikh apantish!!!!
gnwrisi telika kapoios na mas pei tin lusi sta sigoura?
i mipws den uparxei lusi?

Εκτός από το πρακτικό, το οποίο ομολογουμένως ήταν αρκετά μπερδεμένο, αν μπορεί κάποιος να μας διαφωτίσει και για το 2ο θεωρητικό θέμα σχετικά με το δόλο.

Γεια σας , δυσκολα θεματα..
Δεν μας βλεπω να γινομαστε..
Που μπορω να βρω τα θεματα παλαιοτερων χρονων ?Αν τα εχει καποιος αν τα ανεβασει ..

Το 2ο θεωρητικό πιστεύω πως έχει συνδυασμό 27ΠΚ και 42ΠΚ, παρ.1
Η ομοιότητά τους είναι ο δόλος (δηλαδή η πρόθεση)
και η διαφορά τους είναι το αξιόποινο ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ και το είδος της ποινής που θα επιβληθεί.

Στο πρακτικό μέρος έγραψα πως σύμφωνα με το άρ. 2ΠΚ πρέπει να ισχύει ο πιο ευνοικός νόμος.
Επίσης, έδωσα σημασία στο γεγονός πως ο παθών ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ την τιμωρία του δράστη, παρόλο που ασκηθηκε αυτεπάγγελτα η δίωξη. (αλλιώς γιατί να αναφερόταν κάτι τέτοιο στο θέμα?).
Επέλεξα την ποινή με το Ν2, όπου ορίζει φυλάκιση 6 μήνες τουλάχιστον με δίωξη μετά από έγκληση,ώστε στη δικάσιμο που ορίστηκε να δηλώσει στο ακροατήριο πως παραιτείται από το δικαίωμα της έγκλησης (117ΠΚ) και να παύσει οριστικά κάθε ποινική δίωξη.

Οι απόψεις βέβαια ποικίλουν και αποκλίνουν αρκετά μεταξύ τους.

Πράγματι δύσκολα θεματάκια. Για το β ερώτημα του θεωρητικού αντιγράφω απο Ραφτοπουλο: :"για να υπάρξει απόπειρα απαιτείται απόφαση του δράστη να διαπράξει κακούργημα ή πλημμέλημα. Ως απόφαση εδώ νοείται κατα βάση ο δόλος του δράστη που περιλαμβάνεται στην υποκειμενική υπόσταση του αντίστοιχου εγκλήματος. Αν δλδ για το ολοκληρωμένο έγκλημα απαιτείται μονο άμεσος δόλος τότε και για την απόπειρα απαιτείται ο ιδιος δόλος. " Νομίζω κάπου εδώ κρύβεται η απάντηση. Αρχίζουν σιγά σιγά να ανεβάζουν το επίπεδο και απο στείρα παπαγαλια πάμε σε ερωτήσεις κρισεως.

2) Ποια η διαφορά στο δόλο ενός τετελεσμένου εγκλήματος και μιας απόπειρας ;

Νομίζω ότι η διαφορά είναι στην ποινή με την οποία θα τιμωρηθεί ο δράστης δηλαδή στο τετελεσμένο έγκλημα η ποινή είναι αυστηρότερη ενώ στην απόπειρα ελαφρότερη. Κατ' άλλα ο δόλος αυτός καθ'αυτός νομίζω είναι ίδιος και στα δυο.

Πρακτικό.
Ο Α την 01/10/2005 διαπράττει πλημμέλημα εναντίον του Β που διώκεται αυτεπαγγέλτως με το νόμο Ν1 με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 3 μήνες.
Ωστόσο επειδή ήταν φίλος τον συγχωρεί.
Την 01/3/2006 δημοσιεύεται άλλος νόμος ο Ν2 που διώκει το έγκλημα κατ' έγκληση και προβλέπει φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών.
Την 01/10/2006 δημοσιεύεται ένας νέος νόμος ο Ν3 που διώκει το έγκλημα αυτεπαγγέλτως με ποινή φυλάκισης μέχρι 2 ετών.
Την 01/11/2006 το δικαστήριο αποφασίζει αμετάκλητα. Με ποιον νόμο θα δικάσει το δικαστήριο ?

Για το πρακτικό η δίκη μου απάντηση είναι ο νομός Ν2 αφού το αδίκημα, διώκεται κατ’έγκληση σε συνδυασμό με το ότι ο φίλος του τον συγχωρεί άρα δεν υποβάλει έγκληση άρα ο δράστης δεν διώκεται.

Οι απαντήσεις που δίνω είναι προσωπικές γνώμες που σημαίνει ότι μπορεί να είναι και λάθος.

Όταν από την τέλεση της πράξης μέχρι και την αμετάκλητη εκδίκαση της υπόθεσης δημοσιεύονται και ισχύουν δύο ή και περισσότεροι νόμοι τότε ο δικαστής είναι υποχρεωμένος να εφαρμόσει αυτόν που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις. Στην περίπτωση που ο ένας νόμος είναι ευμενέστερος στο ένα σκέλος του και άλλος είναι ευμενέστερος στο άλλο σκέλος του τότε πρέπει να επιλεγούν τα σημεία εκείνα που οδηγούν στο ευνοϊκότερο αποτέλεσμα για τον κατηγορούμενο. Αυτό π.χ. συμβαίνει όταν ο ένας νόμος ορίζει μικρότερη ελάχιστη ποινή και ο άλλος μικρότερη μέγιστη ποινή. Ουσιαστικά γίνεται "συρραφή" των δύο νόμων και ο δικαστής δικάζει με τις διατάξεις που προέρχονται και από τους δύο νόμους. Το μπέρδεμα στο πρακτικό που δόθηκε είναι τι γίνεται με την δίωξη... Έγκληση δεν υποβλήθηκε ποτέ και η δίωξη ασκήθηκε καθώς ήταν αυτεπάγγελτο το αδίκημα. Είναι υποχρεωμένος ο δικαστής να λάβει υπόψη του το γεγονός ότι στην πορεία το αδίκημα έγινε κατ' έγκληση;;; Και αν (εντελώς θεωρητικά το αναφέρω και δεν έχει σχέση με τα δεδομένα του πρακτικού) ο παθών πλέον επιθυμεί την ποινική δίωξη του δράστη τι γίνεται τώρα που το αδίκημα έγινε κατ' έγκληση διωκόμενο αλλά έχει παρέλθει το τρίμηνο χρονικό περιθώριο για την υποβολή της; Μην ξεχνάμε ότι η έγκληση μπορεί να μην είχε υποβληθεί επειδή, ακριβώς, το αδίκημα διωκόταν αυτεπαγγέλτως. Πραγματικά δύσκολο πρακτικό...
[edit time=1351968060]plastiras[/edit]

απλα ενας να βρει ακριβωσ την απαντηση απο την δευτερη ερωτηση στο θεωρητικο....απλα δεν υπαρχει οσο αναφορα την εκθεση απλα απαραδεκτο το θεμα.....οι περισσοτεροι δεν ξερουν καν τι σημαινει ο ατομικος ευδαιμονισμος.........μπραβο σας κανετε τα παντα να μεινουμε μια ζωη αθηνα....

Η λύση στο πρακτικό είναι η Ν2 πράγματι.
Η απάντηση βρίσκεται στο Ποινικό Δίκαιο του Ραυτόπουλου εκδ 1995, και σελίδα 29, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει σε ποιες περιπτώσεις ο νόμος είναι ευνοικότερος.
Μεταξύ αυτών θεωρεί τα κατ'έγκληση διωκόμενα αδικήματα ελαφρύτερα από τα αυτεπάγγελτα. (περίπτωση στοιχ. δ')

Να ρωτήσουμε το διαχειριστή της σελίδας αν επιτρέπεται να ανεβάσουμε ένα σύνδεσμο που δίνει έναν ορισμό του ατομικού ευδαιμονισμού?

[edit time=1351968858]TitanidaRea[/edit]

[b]Ο Ποινικός Νόμος ανατρέχει στο παρελθόν μόνο εφόσον πρόκειται να ευνοηθεί με την αναδρομική ισχύ ο κατηγορούμενος.[/b]

[info]Άρθρο 2 Π.Κ.
Αναδρομική ισχύς του ηπιότερου νόμου
1.Αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν δύο ή περισσότεροι νόμοι, εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις.
2.Αν μεταγενέστερος νόμος χαρακτήρισε την πράξη όχι αξιόποινη παύει και η εκτέλεση της ποινής που επιβλήθηκε καθώς και τα ποινικά επακόλουθά της.[/info]

Δεν έχουμε αντίρρηση για το σύνδεσμο που δίνει έναν ορισμό του ατομικού ευδαιμονισμού.

Ευχαριστούμε για την παραχώρηση.

Μία φιλοσοφική έννοια, υπό το πρίσμα των Ελλήνων αρχαίων κλασικών συγγραφέων

[url=http://www.scribd.com/doc/52530446/161/%CE%B5%CF%85%CE%B4%CE%B1%CE%B9%C…]

[url=http://kostasxan.blogspot.gr/2010/07/blog-post_8005.html]http://kostasx…]

Και μια "μεταφορική" έννοια προσαρμοσμένη στην κοινωνική πραγματικότητα του αιώνα.

[edit time=1351972683]manager[/edit]

Συμφωνώ απόλυτα με τις σκέψεις του Plastiras . Πραγματικά το θέμα ειναι για να ...[b] γνωμοδοτήσει Εισαγγελέας [/b]και οχι για να απαντήσουν αστυφύλακες ! Δημιουργούνται πολλές ερωτήσεις που προκυπτουν απο ενδελχή ανάλυση του πρακτικου οπως καλώς αναφέρθηκε στην περιπτωση του τριμήνου για το δικαίωμα της έγκλησης .
Εστω αν δεχτούμε οτι σε περίπτωση αυτεπάγγελτου αδικήματος ο παθων ρωράται πάντα αν επιθυμεί ή όχι της ποινική δίωξη και η πορεία της δικογραφείας παιρνεί τον δρόμο της προς την Εισαγγελία ασχτεα με την θέληση του παθόντα .
Οταν ομως εκ των υστέρων το αδικημα γινει κατ'εγκκληση τι γινεται αν δεν υποβλήθει έγκληση αρχικά? Οταν δηλαδη διαπραχθηκε το αδίκημα ηταν αυτεπάγγελτο και αρκούσε μια κατάθεση μάρτυρα και οχι απαραίτητα του παθόντα ενω σε συνέχεια μετα απο πέντε μηνες εκδιδεται ο νόμος που το μετατρέπει κατ'εγκληση αδικημα ο παθων ρωτάται τοτε ? Δηλαδη μετα απο 5 μήνες ή χανει το δικαιωμα γιατι εχει περάσει το τρίμηνο ? Απαντήσεις για αυτο σιγουρα δεν πρόκειται να υπάρχει σε κανενα βιβλιο ποινικού δικαίου.

Τωρα στο συγκεκριμένο πρακτικο , αφου παρακάμψουμε ολα τα ανωτέρω ερωτήματα και θεωρήσουμε καποια δεδομενα χωρις να αναφερονται ρητα (οπως οταν αναφερουν οτι τον ''συγχωρει'' εννοεί ενόρκως με δήλωση οτι δεν επιθυμει την ποινική του δίωξη) θα εφαρμοστει ενας νόμος ο οποίος περιεχει τις ευμενέστερες διαταξεις και απο τους τρεις που ισχυσαν .
Δηλαδη ο ΝΕΟΣ νόμος που θα εφαρμοστει θα προβλέπει μαι ποινή η οποία θα κυμανθει απο 3 μηνες φυλάκισης (Ν1 ) εως 2 έτη φυλάκισης (Ν3 )ενω το εγκλήμα θα διωκεται κατ'εγγληση(Ν2) . Στην περιπτωση μας αφου δεν υποβληθηκε τετοια έγκληση ο Εισαγγελέας θα θέσει την υπόθεση στο αρχείο με διαταξη του (Γιατι αν μλέξεις με τις παραπάνω αναλύσεις θα μπλέξεις και αυτούς που εξετάζουν ...).
Πραγματικα δυσκολο πρακτικο..
[edit time=1352031519]srek[/edit]

[b][u]Ποινική δικονομία θεωρεία[/u][/b]
1. Άρθρο 178 Αποδεικτικά μέσα
2. Άρθρο 183 Πότε διατάσσεται πραγματογνωμοσύνη

[b][u]Οργανισμοί[/u][/b]
1α. Ενέργεια επί πταισματικών παραβάσεων άρ 14 ν.1481/1984
1β. Παραπτώματα που επισύρουν ποινή επίπληξης αρ. 14 Π.Δ. 120/2008
2. Αναστολή, περιορισμός και ανάκληση αδειών. Άρθρο 12 Π.Δ.27/1986 ΑΔΕΙΕΣ
[edit time=1352036980]manager[/edit]

ΠΡΑΚΤΙΚΟ στο ΚΠΔ ?

Λοιπόν το πρακτικό στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ήταν το εξής: Σε έναν απομακρυσμένο Αστυνομικό Σταθμό υπηρετεί ένας Αστυνομικός και δεν υπάρχει έτερος και βρίσκονται στο γραφείο του τρεις άνθρωποι για γνήσιο υπογραφής. Εκείνη τη στιγμή έρχεται ένας πολίτης να υποβάλλει έγκληση για σωματική βλάβη που έχει υποστεί από κάποιον. Με δεδομένο ότι δν υπάρχει άλλος Αστυνομικός στον Σταθμό ποιες οι ενέργειες του Αξιωματικού Υπηρεσίες για να συντάξει την έκθεση; Και η απάντηση φυσικά είναι το άρθρο 150.

Ο αστυνομικός Α είναι αξιωματικός υπηρεσίας σε απομακρυσμένο Αστυνομικό Σταθμό. Στον Αστυνομικό Σταθμό βρίσκονται και τρεις πολίτες για το γνήσιο της υπογραφής. Εκείνη την στιγμή μπαίνει ο Β με εμφανή σημάδια στο πρόσωπό του και δηλώνει ότι επιθυμεί να υποβάλει έγκληση κατά του Γ για ξυλοδαρμό. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει έτερος αστυνομικός στον σταθμό, σε ποιές ενέργειες θα πρέπει να προβεί ο Α για την σύνταξη της έκθεσης. {πάνω κάτω αυτό.,,}

Πολύ Σωστά. Η απάντηση στο άρθρο 150 του Κ.Π.Δ. Προσλαμβάνει ως μάρτυρες τους δύο πολίτες ελλείψει Β΄Ανακριτικού Υπαλλήλου.

[b]Άρθρο 150 Κ.Π.Δ.
Πρόσωπα που συμπράττουν[/b]
[info]Κατά τη σύνταξη της έκθεσης, όταν ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, παρίσταται δικαστικός γραμματέας ή ανακριτικός υπάλληλος, και, αν δεν υπάρχουν αυτοί, παρίστανται δύο μάρτυρες. Οι μάρτυρες πρέπει να μην έχουν ηλικία κάτω από 17 ετών, να μην έχουν συμφέρον από την έκβαση της υπόθεσης, να μην είναι συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας έως τον τρίτο βαθμό με το δημόσιο υπάλληλο που συντάσσει την έκθεση ή τον κατηγορούμενο ή τον πολιτικώς ενάγοντα, να μην είναι προφανώς μεθυσμένοι ή διανοητικά άρρωστοι. Αν δεν υπάρχουν ούτε αυτοί οι μάρτυρες, ο δημόσιος υπάλληλος οφείλει να συντάξει την έκθεση μόνος του. [/info]

Νομίζω πως ύστερα από το χθεσινό "σοκ" ήταν πολύ "ανακουφιστικά θέματα".
Στη Βάρη 30% αποχή σε σχέση με εχθές. :(