ΕΞΟΝΤΩΣΗ

Πλέον πέραν της οικονομικής εξόντωσης (καταιγισμός φόρων και περικοπών) με ότι δράματα συνεπάγονται στις οικογένειες συναδέλφων έχουμε και κάποιους ανωτέρους* να μας καταδιώκουν. Πρωτίστως μας αποτελειώνουν - εξοντώνουν με πρόστιμα και αφετέρου φτάνουμε στο σημείο στιγμές να αισθανόμαστε ως καταδιωκόμενοι....ως εγκληματίες. Εμείς τα πληρώνουμε όλα. Βρισκόμαστε ανάμεσα στα πυρά κοινωνικών αναταραχών και ανεξέλεγκτων εξουσιών που παρεκτρέπονται με αντίτιμο την οικονομική και οικογενειακή εξόντωση . Πως να μην δημιουργούνται αντιεξουσιαστικά συναισθήματα και φαινόμενα όταν βιώνουμε αδικίες κάθε στιγμή εμείς ως κλάδος αλλά και γενικότερα. Ως κλάδος δεν συμμετείχαμε στο φαγοπότι "μαζί τα φάγαμε" οπότε γιατί καλούμαστε να πληρώσουμε με κάθε μορφή. Φταίει ο πολίτης? ...φταίει ο πολιτικός?... εμείς τιμωρούμαστε. Γράφω τα παραπάνω με αφορμή τις τροχονομικές κλήσεις των συναδέλφων του Α.Τ. Ακροπόλεως και παρόμοιες στην Ημαθία και όπου αλλού. Το παλεύω να αισθάνομαι συνάδελφος και συνεργάτης πιστεύοντας ότι δεν είναι γενικό το φαινόμενο αλλά μεμονωμένες περιπτώσεις οι οποίες πρέπει να εξετάζονται και να απομονώνονται. Η διοίκηση είναι μεγαλείο (πέραν των άλλων διατήρηση ήρεμων και δίκαιων υπηρεσιακών συνθηκών και προτροπή συν-εργασιακής ευθύνης) και όχι μόνο εξουσία. *και οι συγκεκριμένοι μόνο άμεμπτοι δεν είναι. Ενώ οι πολλοί περισσότεροι πραγματικά πρωτίστως είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ . Έλεος ...με τα δόντια κρατάμε τα σπίτια τα οποία αποκτήσαμε με δάνεια για να στεγάσουμε τα παιδιά μας πληρώνοντας σήμερα φόρο και ρεύμα με δόσεις. Θέρμανση με κουβέρτες και φροντιστήρια τέλος. Εκτός εάν απώτερος σκοπός είναι η εξόντωση μας. Ας μας το πούνε και πράξουν ευθέως και όχι βασανιστικά.