Καθώς πλησιάζει η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, η προσοχή στρέφεται – όπως κάθε χρόνο – στις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για την οικονομική πολιτική της χώρας. Είναι δεδομένο ότι οι αστυνομικοί έχουμε διαχρονικά εύλογες και δίκαιες οικονομικές απαιτήσεις: από την ενίσχυση των μισθών μας, μέχρι την ουσιαστική αναγνώριση της επικινδυνότητας του επαγγέλματος. Στο πλαίσιο αυτό, η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, μαζί με την Ένωση Αθηνών, παρουσίασε πρόσφατα στον Υπουργό Οικονομικών κ. Κυριάκο Πιερρακάκη ένα πακέτο προτάσεων που περιλαμβάνει προτάσεις όπως: τη μείωση της φορολόγησης της νυχτερινής και πέραν του πενθημέρου εργασίας, την υλοποίηση οικιστικού προγράμματος για αστυνομικούς, την κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης 2% και τη θέσπιση επιδόματος δυσμενούς διαβίωσης για τους υπηρετούντες στην Αττική. Πρόκειται για μέτρα που θα αποτελούσαν ουσιαστική οικονομική ανάσα για χιλιάδες συναδέλφους και τις οικογένειές τους.(ανακοίνωση ΕΑΥΘ).
Ωστόσο, θα ήθελα να σταθώ σε ένα ειδικό ζήτημα, το οποίο βιώνουμε καθημερινά και συχνά περνάει απαρατήρητο: την αγορά απαραίτητου εξοπλισμού από την τσέπη μας.
Στολές, υπηρεσιακά υποδήματα, αδιάβροχα, κατάλληλα και εύχρηστα αλεξίσφαιρα γιλέκα και λοιπά απαραίτητα είδη δεν καλύπτονται επαρκώς από την υπηρεσία. Υπάρχουν βέβαια Διευθύνσεις με Τμήματα Διαχείρισης που πραγματοποιούν εξαιρετική δουλειά όπως π.χ. της Δ.Α.Ε.Θ. που δυστυχώς όχι μόνο αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα αλλά και δυσκολεύονται να εκτελέσουν στο έπακρο το έργο τους αφού αναγκάζονται να μοιραστούν τον προϋπολογισμό με άλλες Διευθύνσεις εις βάρος της κάλυψης των αναγκών των συναδέλφων. Ο αστυνομικός, προκειμένου να εκτελέσει το έργο του με στοιχειώδη αξιοπρέπεια και ασφάλεια, αναγκάζεται να τα προμηθεύεται μόνος του, συχνά με σημαντικό κόστος. Το αποτέλεσμα είναι διπλά αρνητικό: αφενός επιβαρύνεται οικονομικά μια ήδη πιεσμένη οικογένεια∙ αφετέρου παρατηρείται ανομοιομορφία στον εξοπλισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εικόνα και κυρίως για τα πρότυπα ασφαλείας.
Πιστεύω πως ήρθε η ώρα να δρομολογηθούν στοχευμένα μέτρα, ώστε να στηριχθεί έμπρακτα ο αστυνομικός στο κομμάτι αυτό:
1. Φορολογική Απαλλαγή
Η αγορά στολών, υποδημάτων και βασικού εξοπλισμού πρέπει να απαλλαγεί από τον ΦΠΑ ή να αναγνωρίζεται φορολογικά. Είναι άδικο το κράτος να εισπράττει φόρο για κάτι που ο αστυνομικός υποχρεούται να προμηθευτεί για να εκτελέσει την αποστολή του.
2. Εισαγωγή Ετήσιου Voucher Εξοπλισμού
Κάθε αστυνομικός θα πρέπει να λαμβάνει ένα συγκεκριμένο ποσό, υπό μορφή κουπονιού, το οποίο θα εξαργυρώνεται αποκλειστικά σε προμηθευτές εγκεκριμένων ειδών. Έτσι, εξασφαλίζεται ότι τα χρήματα κατευθύνονται πράγματι σε εξοπλισμό, ενώ ταυτόχρονα προστατεύεται ο εργαζόμενος από υπερβολικά έξοδα.
3. Καθορισμός Προδιαγραφών
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, σε συνεργασία με τις Ενώσεις, οφείλει να ορίσει με σαφήνεια τις τεχνικές προδιαγραφές για στολές και υποδήματα (αντοχή, εργονομία, προστασία). Έτσι, διασφαλίζεται η ομοιομορφία και η ασφάλεια, χωρίς να αφήνεται το ζήτημα στην προσωπική επιλογή και στο πορτοφόλι του κάθε συναδέλφου.
Οι προτάσεις αυτές δεν αποτελούν «παροχές πολυτελείας». Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει η Πολιτεία για να στηρίξει έναν εργαζόμενο που βρίσκεται καθημερινά στην πρώτη γραμμή. Η ανακούφιση του οικογενειακού προϋπολογισμού, η διασφάλιση της ομοιομορφίας και η προστασία της σωματικής ακεραιότητας του αστυνομικού είναι ζητήματα που δεν μπορούν να αγνοούνται.
Η ΔΕΘ είναι η κατάλληλη στιγμή για την κυβέρνηση να αποδείξει στην πράξη ότι αντιλαμβάνεται τις πραγματικές ανάγκες του αστυνομικού προσωπικού. Οι μεγάλες εξαγγελίες έχουν αξία μόνο όταν φτάνουν στον άνθρωπο της καθημερινότητας. Και ο αστυνομικός, που καλείται να υπερασπιστεί την ασφάλεια όλων μας, δεν μπορεί να συνεχίσει να πληρώνει από την τσέπη του το εργαλείο της δουλειάς του.
Δανιηλίδης Παράσχος
Αντιπρόσωπος Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης