Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, κατάφερε να κατακτήσει δύο Πανελλήνιους τίτλους, σε άνδρες και νέους άνδρες και σε λίγες ημέρες, ως μέλος της εθνικής ομάδας, θα βρεθεί στο Μπακού για το τελευταίο Παγκόσμιο πρωτάθλημα των ανδρών, πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
O πιο παραγωγικός... Απρίλιος της έως τώρα καριέρας του, τον φέρνει για πρώτη φορά μπροστά σε μια τεράστια αγωνιστική πρόκληση, από την οποία μόνο «κέρδη» μπορεί να αποκομίσει, ενώ παράλληλα του δίνει την ευκαιρία, τον προσεχή Δεκέμβριο, να στοχεύσει -περισσότερο ρεαλιστικά στην περίπτωση αυτή- στον πρώτο του ευρωπαϊκό τίτλο, αφού ως μέλος της εθνικής ομάδας θα λάβει μέρος στο Ευρωπαϊκό U21, στην ύστατη διεθνή συμμετοχή του στη συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία.
Διαβάστε επίσης
Ο Μάριος Τσιαούσης, αθλητής του Σπάρτακου Κοζάνης, στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αναφέρθηκε τα «θέλω» του από τη αγωνιστική χρονιά που διανύουμε, αρνείται τον χαρακτηρισμό «μαθηματικό μυαλό» έστω κι αν επέλεξε -αφού πρώτα συμβουλεύτηκε το θείο του- τον κλάδο των οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, ξέρει ωστόσο να κάνει... υπολογισμούς τουλάχιστον όσον αφορά στο κομμάτι του ταεκβοντό από το οποίο θέλει να πάρει ότι του αναλογεί κάτι που επιδιώκει σε καθημερινή βάση.
Μας μίλησε και για τον δίδυμο αδελφό του, τον Λάζαρο, ο οποίος αντίθετα από τον ίδιο και μέσα από την ενασχόλησή του με τον στίβο (σ.σ. πρωταθλητής Ελλάδας στους δρόμους ταχύτητας στις μικρές ηλικίες) ακολούθησε τον δρόμο των ΤΕΦΑΑ, ενώ εδώ και σχεδόν 1,5 χρόνο ανήκει στο δυναμικό του ΠΑΟΚ.
«Ήταν ένας Απρίλιος αν μη τι άλλο παραγωγικός. Δύο πρώτες θέσεις σε Πανελλήνια πρωταθλήματα, δύο προκρίσεις για Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό. Εξαργύρωσα τη δουλειά που κάνω σε καθημερινή βάση και η οποία μου έχει δώσει την ώθηση για να διεκδικήσω ότι μου αναλογεί από τις διοργανώσεις στις οποίες θα συμμετέχω. Δεν κρύβω ότι μου λείπει ένας διεθνής τίτλος, τον οποίο θα επιδιώξω να πάρω τον προσεχή Δεκέμβριο, στο Ευρωπαϊκό U21, δεδομένου ότι θα είναι και η τελευταία μου συμμετοχή στη συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία. Θέλω λοιπόν να ολοκληρώσω με ένα μετάλλιο», μας λέει ο 20χρονος αθλητής, από τον οποίο ζητήσαμε να μας πει ποιος από τους δύο εγχώριους τίτλους που πήρε τον περασμένο μήνα, τον δυσκόλεψε περισσότερο.
«Και οι δύο διοργανώσεις ήταν εξίσου απαιτητικές και δύσκολες. Νιώθω ικανοποιημένος και δικαιωμένος για το χρόνο και την προσπάθεια που έχω καταβάλει. Και πλέον αισθάνομαι περήφανος που θα εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε δύο τόσο μεγάλες διοργανώσεις ως μέλος της εθνικής ομάδας. Είναι μεγάλη τιμή για κάθε αθλητή να βρίσκεται σε μια εθνική αποστολή. Και πάλεψα πολύ για να τα καταφέρω. Και δικαιώθηκα. Τώρα απομένει να φτάσω όσο το δυνατόν πιο ψηλά μπορώ για να δικαιώσω όλους εκείνους που πιστεύουν σε μένα και στις δυνατότητές μου».
Το γεγονός ότι θα συμμετέχει για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών και μάλιστα στο πιο απαιτητικό δεδομένου ότι από αυτό θα κριθούν πολλά από τα εισιτήρια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, δεν τον αγχώνει.
Παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτει μεγάλη διεθνή αγωνιστική εμπειρία, ξέρει ότι δεν έχει να χάσει κάτι, με δεδομένο μάλιστα ότι δεν αγωνίζεται στην γνώριμη γι` αυτόν κατηγορία των -58 κιλών, αλλά στα -63! Μια κατηγορία που όπως λέει του «ταιριάζει καλύτερα» και του μειώνει κάπως το άγχος, αφού «περισσότερα έχω να κερδίσω, παρά να χάσω».
«Είναι σπουδαίο να βρίσκεσαι απέναντι από τους καλύτερους αθλητές του κόσμου. Εννοείται πως έχω άγχος για το πρωτάθλημα, αλλά προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά. Θα προσπαθήσω να δημιουργήσω τις συνθήκες από το Μπακού, ώστε να φύγω από εκεί με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα», λέει διευκρινίζοντας παράλληλα ότι η «στοχοπροσήλωσή μου για την εφετινή χρονιά παραμένει το Ευρωπαϊκό U21, αφού γι` αυτό είμαι ηλικιακά πιο έτοιμος».
Η ζωή ενός πρωταθλητή δεν είναι πάντα στρωμένη με... ροδοπέταλα, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Μάριου Τσιαούση, ο οποίος για μεγάλο χρονικό διάστημα, κλήθηκε να ξεπεράσει τις έντονες ενοχλήσεις στο κάτω ορθό κοιλιακό της δεξιάς πλευράς αλλά και τον προσαγωγό, ενώ στην πορεία προέκυψε και πρόβλημα στον αυχένα.
«Από το 2019 σε μια προετοιμασία, κατά τη διάρκεια αερόβιας άσκησης έκανα μια αλλαγή κατεύθυνσης και εκεί ένιωσα τις πρώτες ενοχλήσεις στον κάτω ορθό κοιλιακό της δεξιάς πλευράς και ταυτόχρονα στον προσαγωγό. Από εκείνη την χρόνια έως και τα μέσα της περσινής χρονιάς, απείχα συχνά από την προπόνηση και από σημαντικούς αγώνες και για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Μετά από θεραπευτικές συνεδρίες, οι οποίες από το 2021 αφορούσαν και το αυχενικό, κατάφερα να επιστρέψω, να αγωνιστώ, χωρίς καμία ενόχληση και να κατακτήσω τη δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα νέων ανδρών του 2022».
Η Κοζάνη, μια πόλη περίπου 44.000 κατοίκων, φημίζεται για την «παραγωγή» σπουδαίων αθλητών ταεκβοντό (Τεληκωστόγλου κ.ο.κ.). Το μυστικό; «Η διάθεση και η σωστή καθοδήγηση από επαγγελματίες. Όσο σωστή δουλειά μπορεί να γίνει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, άλλο τόσο γίνεται και στην περιφέρεια. Αρκεί να έχεις δίπλα σου δασκάλους που να έχουν όρεξη για δουλειά και να θέλουν να δημιουργήσουν πρωταθλητές. Και ευτυχώς, στην περίπτωσή μου, ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα μου, συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται ένας αθλητής που στοχεύει ψηλά».
Το δυνατό του στοιχείο στο ταεκβοντό είναι η «αποφασιστικότητα. Χωρίς να είμαι παρορμητικός, πάνω στο παιχνίδι προσπαθώ να σκέφτομαι λογικά και να παίρνω τις σωστές αποφάσεις, ανεξαρτήτως των συνθηκών που επικρατούν. Το ταεκβοντό είναι από τα αθλήματα που χρειάζεται γρήγορες αποφάσεις κάτι που μαθαίνεις και μέσα από τις προπονήσεις».
Φοιτητής στο 2ο έτος στο τμήμα διεθνών και ευρωπαϊκών οικονομικών σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, ο Μάριος Τσιαούσης δεν έκρυψε ότι επέλεξε το συγκεκριμένο δρόμο λόγω των επιλογών που θα έχει την ώρα της επαγγελματικής αποκατάστασης, ενώ μας μίλησε για τον δίδυμο, αλλά τόσο διαφορετικό αδελφό του, ο οποίος πάντως ασχολείται επίσης με τον αθλητισμό.
«Δίδυμοι αλλά τόσο διαφορετικοί ως χαρακτήρες και ως άνθρωποι. Εγώ ως παιδί ήμουν αεικίνητος και γι` αυτό οι γονείς μου με ώθησαν προς το ταεκβοντό. Ο Λάζαρος είχε έφεση στον στίβο και ακολούθησε τους δρόμους ταχύτητας, στους οποίους έχει πανηγυρίσει και δύο Πανελλήνιους τίτλους. Το γεγονός ότι μοιραστήκαμε τον ίδιο χώρο μέσα στην κοιλιά της μητέρας μας ως έμβρυα, είχε μόνο έναν κοινό παρονομαστή: την αγάπη μας για τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό. Και νοιώθω τυχερός που ακολούθησα το συγκεκριμένο δρόμο».
* τη φωτογραφία παραχώρησε ο Μάριος Τσιαούσης
ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΔΟΠΑΥΛΑΚΗΣ
ΑΠΕ-ΜΠΕ