Το αλεξίπτωτο, θεωρείται ένα extreme sport στο οποίο οι αθλητές πηδούν από ένα αεροπλάνο σε συγκεκριμένο ύψος και εκτελούν άλματα. Στη συνέχεια ανοίγουν τo αλεξίπτωτo τους για να επιβραδύνουν και να επιστρέψουν με ασφάλεια στo έδαφος.
Τι σημαίνει όμως «πηδάω» με αλεξίπτωτο; Πώς εντάχθηκε ο αλεξιπτωτισμός στους κόλπους της Ελληνικής Αστυνομίας; Ποια είναι τα προσόντα που χρειάζονται; Θα μπορούσε η ΕΛ.ΑΣ. να «χρησιμοποιήσει» τους αλεξιπτωτιστές αστυνομικούς, επιχειρησιακά; Tι συμβαίνει στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες του εξωτερικού; Σε αυτά και σε άλλα ακόμη ερωτήματα κλήθηκε να απαντήσει ο εκπρόσωπος της Ομάδας αλεξιπτωτιστών - αστυνομικών κ. Τζαμαλής Παναγιώτης.
Ο Αστυφύλακας Τζαμαλής, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην εκπαίδευση, στην οποία συμμετέχει κάθε αστυνομικός με ιδία μέσα και έξοδα, γεγονός που καταδεικνύει το μεράκι του Έλληνα αστυνομικού να αφιερώνει ελεύθερο χρόνο του στη ζώνη ρίψεως κάνοντας άλματα.
Συνέντευξη στην Κέλλυ Σαουάχ-Μαραγκουδάκη
Τι σημαίνει «πηδάω» με αλεξίπτωτο;
Ο αλεξιπτωτισμός έχει διαφορετική έννοια από το «πηδάω με αλεξίπτωτο».
Οποιοσδήποτε μπορεί να πηδήξει με αλεξίπτωτο, να γνωρίσει δηλαδή τον κόσμο της ελεύθερης πτώσης και να εξοικειωθεί με το αντικείμενο.
Ο αλεξιπτωτισμός έχει μία ευρύτερη έννοια η οποία έχει να κάνει με το άτομο, το οποιο θα προσαρμόσει εξάρτηση, αλεξίπτωτο σύμφωνα με το σωματοτυπό του, θα εξασκηθεί, θα βελτιωθεί ωστε να προλαμβάνει καταστασεις μεσα απο τους χειρισμούς διαφορετικών θολων.
Επίσης, μπορεί να προσγειώνεται εκεί που αυτός θέλει με προσγείωση ακρίβειας (accuracy landing) όπου οι αλεξίπτωτιστές προσπαθούν να προσγειωθούν όσο το δυνατόν πιο κοντά σε προκαθορισμένο στόχο τη συνεργασία δύο ατόμων (two way) ή τη συνεργασία τεσσάρων ατόμων (for way) κ.ά.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα να ενταχθεί ο αλεξιπτωτισμός στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ.;
Θα πάμε πίσω στο μακρινό 1993 όπου η Ελλάδα απέκτησε τη δυνατότητα να διαθέτει για πρώτη φορά οργανωμένα σχολεία αλεξιπτωτιστών από την αερολέσχη Θεσσαλονίκης.
Με πρωτοπόρους τις λέσχες εφέδρων καταδρομέων που είχαν το μεράκι να συνεχίσουν τον αλεξιπτωτισμό και μετά τη στρατιωτική θητεία ως αλεξιπτωτιστές, δόθηκε ένα προβάδισμα, θα μπορούσαμε να πούμε, στον αλεξιπτωτισμό για την περαιτέρω ανάπτυξη και διάδοσή του πέραν των στρατιωτικών ορίων.
Εκεί έχουμε τον πρώτο Έλληνα αστυνομικό - αλεξιπτωτιστή, τον Αρχ/κα Μαστροθανάση Αντώνιο, ο οποίος ήταν και ο πρώτος μαθητής αυτών των πρώτων σχολείων που κατείχε την ιδιότητα του Αστυνομικού.
Με την πάροδο των χρόνων και την εξέλιξη του αλεξιπτωτισμού όπως και τη μετάβαση από τα στρόγγυλα αλεξίπτωτα στα παραλληλόγραμμα ξεκίνησε δειλά - δειλά να διαδίδεται από στόμα σε στόμα. Σε αυτό βοήθησαν βέβαια και οι διάφορες εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα και αποσκοπούσαν στη διάδοση του αλεξιπτωτισμού. Έτσι φτάνουμε στο 2015 όπου η λέσχη Ελλήνων καταδρομέων Αλεξιπτωτιστών Πιερίας, της οποίας είναι πρόεδρος ο κ. Μαστροθανάσης, πραγματοποίησε το πρώτο σχολείο αλεξιπτωτιστών για μέλη που είναι εν ενεργεία αστυνομικοί άντρες αλλά και γυναίκες.
Είστε ο εκπρόσωπος Ομάδας αλεξιπτωτιστών - αστυνομικών Αττικής (Λ.Ε.ΚΑ.Λ. Πιερίας). Πώς τα σχολεία από τη Β. Ελλάδα τα φέρατε στην Αθήνα;
Τα σχολεία αλεξιπτωτιστών - αστυνομικών συνεχίζονται με τον ίδιο αμείωτο ρυθμό τόσο στη βόρεια Ελλάδα όσο και στην Αθήνα.
Σχετικά με το πώς επεκτείναμε τις δραστηριότητες μας και στην Αθήνα αυτό έχει να κάνει με το ενδιαφέρον των Συναδέλφων από το Νότο, το οποίο και γιγαντώθηκε και έτσι αποφασίστηκε να διοργανωθούν αντίστοιχες εκπαιδεύσεις με επίκεντρο το φιλόξενο αεροδρόμιο της Θήβας.
Η ανάγκη αυτή προέκυψε καθώς το 2019 είχαμε μια αλματώδη έκρηξη του αλεξιπτωτισμού στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. Γίναμε πιο γνωστοί καθώς σε αυτό βοήθησαν τα δημοσιεύματα αλλά και οι ίδιοι οι συμμετέχοντες που το μεταδίδουν από στόμα σε στόμα ως βιωματική εμπειρία.
Πόσα είναι τα μέλη σας;
Πάνω από 130 Αστυνομικοί, άντρες και γυναίκες, από τον βαθμό του Ειδικού Φρουρού μέχρι και του Αστυνομικού Διευθυντή σε όλη την επικράτεια φέρουν την ιδιότητα του αλεξιπτωτιστή και μπορούμε να εκτελέσουμε άλμα στατικού ιμάντα. Κοσμούν τις τάξεις μας Συνάδελφοι, οι οποίοι είναι σε θέση να εκτελούν και άλματα ακριβείας ελευθέρας πτώσεως ενώ αρκετοί ακόμη βρίσκονται σε καθεστώς εκπαίδευσης τέτοιου επιπέδου.
Ποιος αναλαμβάνει την εκπαίδευση; Ποιος σας εκπαιδεύει, τι περιλαμβάνει και πού γίνονται τα σχολεία;
Όλη την ευθύνη για την οργάνωση και τον συντονισμό των Σχολείων τον έχει η Λέσχη Ελλήνων καταδρομέων και Αλεξιπτωτιστών Πιερίας. Εκπαιδευόμαστε από το αεραθλητικό σωματείο των Ελλήνων Αεροδυτών, ένα σωματείο που πρωτοπορεί σε αυτόν τον χώρο στην Ελλάδα με πάρα πολλά χρόνια εμπειρίας, με υλικοτεχνική υποδομή, πιστοποιημένους εκπαιδευτές από διεθνείς οργανισμούς όπως αυτός της αμερικανικής Ομοσπονδίας Αλεξιπτωτιστών (USPA).
Όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας σχετικά με τον αλεξιπτωτισμό τηρούνται όπως υπαγορεύουν τα πρωτόκολλα της USPA και της FAI (Διεθνής Αεροναυτική Ομοσπονδία - Παγκόσμια Ομοσπονδία Αεραθλημάτων), πραγματώνοντας έτσι τα όνειρα μας, να κάνουμε άλματα σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Η εκπαίδευση απαρτίζεται από το θεωρητικό σκέλος, πρακτικά εδάφους και τα άλματα τα οποία είναι στατικού ιμάντα με παραλληλόγραμμο αλεξίπτωτο και είναι 4 στον αριθμό ενώ πραγματοποιούνται από 3.500ft και αεροπλάνο τύπου Cessna στα Αεροδρόμια της Θήβας και του Χορτερού Σερρών για τη Β. Ελλάδα. Εναλλακτικά, μπορει καποιος να συμμετέχει σε ταχύρυθμη εκπαιδευση ελευθερης πτωσης (AFF).
Κάθε αστυνομικός συμμετέχει με ιδία μέσα και έξοδα και αυτό πρέπει να τονιστεί γιατί καταδεικνύει το φιλότιμο και το μεράκι του Έλληνα αστυνομικού ο οποίος μετά τη λήξη της υπηρεσίας του, μιας υπηρεσίας που αποτελεί λειτούργημα για το κοινωνικό σύνολο και δεν είναι καθόλου εύκολη, αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του στη ζώνη ρίψεως κάνοντας άλματα!
Ποια είναι τα «προσόντα» που χρειάζεται ένας αστυνομικός για να γίνει αλεξιπτωτιστής και να του απονεμηθεί η τιμητική πουλάδα;
Θάρρος!
Το μεγαλύτερο προσόν είναι το θάρρος.
Από εκεί και έπειτα πρέπει να έχει μία καλή φυσική κατάσταση και να μην υπερβαίνει κάποια κιλά.
Όλοι μας σε αυτό τον χώρο είμαστε εθελοντές γιατί ένας εθελοντής είναι και αυτός που έχει το μεγαλύτερο θάρρος αποδεδειγμένα.
Ανήκετε και στην Α.Ε.Α.Ε. Μιλήστε μας για αυτή τη συνεργασία
Η Αθλητική Ένωση Αστυνομικών Ελλάδος ήταν το επόμενο βήμα για την περαιτέρω ανάδειξη και εξέλιξη του αλεξιπτωτισμού στους κόλπους της Ελληνικής Αστυνομίας.
Καθιερώσαμε έναν πιο υπηρεσιακό χαρακτήρα στις εκπαιδεύσεις μας που ήδη είχαμε, καθότι μετά το πέρας κάθε σχολείου ο πρόεδρος της Λέσχης ενημερώνει το Αρχηγείο μας για τους Αστυνομικούς που έχουν περατώσει ευδοκίμως την εκπαίδευση αλλά και για τις υπόλοιπες δραστηριότητες της Λέσχης που ενέχουν αστυνομικό χαρακτήρα.
Έτσι λοιπόν το 2020 ενταχθήκαμε ως Αλεξιπτωτιστές και στην Α.Ε.Α.Ε., μία ένωση με πάρα πολύ μεγάλη προσφορά στο αθλητικό γίγνεσθαι και ήδη μετράμε τον τρίτο χρόνο συνεργασίας.
Έχουμε διοργανώσει 2 πανελλήνιους αγώνες αλεξιπτωτιστών - αστυνομικών σε αυτό το διάστημα και ευελπιστούμε να υπάρχει και συνέχεια.
Γιατί να επιλέξει ένας αστυνομικός το «αεράθλημα» αυτό;
Ο αλεξιπτωτισμός δεν είναι απλά και μόνο ένα άθλημα. Είναι κάτι παραπάνω. Εκτός από το θάρρος με τον αλεξιπτωτισμό καλλιεργεί κάποιος την αυτοπεποίθηση του.
Ένας Αστυνομικός που θα επιλέξει να κάνει άλματα αποκτά ως οντότητα κάποιες αρετές και αξίες που αλλού δύσκολα θα τις συναντήσουμε.
Είναι το κύρος, η πίστη στις δυνάμεις του που γαλουχεί τον εαυτό του ενώ βρίσκεται μετέωρος ουρανού και γης στηριζόμενος σε μερικά σχοινιά και ένα ύφασμα.
Μέσα σε αυτές τις "κόκκινες" συνθήκες καλείται να λάβει αποφάσεις, να διαχειριστεί το άγχος του και να προσγειωθεί στα πόδια του.
Πέφτει και σηκώνεται αμέσως, όπως πρέπει να κάνει σε όλη του τη ζωή, όπως πρέπει να μάχεται και να παλεύει. Είναι ξεχωριστά στοιχεία πλην όμως απαραίτητα της ιδιοσυγκρασίας ενός Αστυνομικού.
Αυτοκυριαρχία, αυτοσυγκράτηση και αυτοπειθαρχία είναι για μένα το αλεξίπτωτο τα οποία καλλιεργούν χαρακτήρα και μεταδίδονται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, όχι μόνο κατά της διάρκεια της υπηρεσίας.
Υπάρχει κάποιο πνεύμα συνεργασίας κι με άλλους φορείς;
Για να διοργανωθεί ένας αγώνας αλεξιπτωτισμού ή μία προπόνηση δεν απαιτείται απλά η υλικοτεχνική υποδομή και η επάρκεια σε εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους.
Χρειάζεται να συνεργαστούν κάποιοι φορείς όπως η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, το Αρχηγείο μας αλλά και ο Στρατός όταν διοργανώνουμε δραστηριότητες εντός στρατιωτικών εγκαταστάσεων όπως το αεροδρόμιο του Τατοϊου που έχουμε χρησιμοποιήσει κατά καιρούς.
Έχει να κάνει με τη διάθεση των εγκαταστάσεων, του αεροδιαδρόμου όλων εκείνων των μέσων που θα μας επιτρέψουν να εκτελέσουμε άλματα.
Θα μπορούσε η ΕΛ.ΑΣ. να σας «χρησιμοποιήσει» επιχειρησιακά; Έχετε να μας αναφέρετε παραδείγματα άλλων χωρών;
Υπάρχουν παραδείγματα άλλων Αστυνομιών ανά τον κόσμο αλλά και στην Ευρώπη που διαθέτουν στις τάξεις τους μονάδες αλεξιπτωτιστών.
Μερικές από αυτές είναι η Ιταλία, η Γαλλία όπου αμφότερες οι δύο χώρες διαθέτουν και δικές τους σχολές αλεξιπτωτισμού εδώ και δεκαετίες δίνοντας τη δυνατότητα ακόμα και σε πολίτες να γνωρίσουν τον αλεξιπτωτισμό.
Τη δεκαετία του 90' στο αεροδρόμιο του ΣΕΔΕΣ στη Θεσσαλονίκη Ιταλοί Carabinieri Αλεξιπτωτιστές εκτελούσαν άλματα. Γιατί να μην υπάρξει και εδώ κάτι αντίστοιχο;
Στην Σερβία ένα άλλο παράδειγμα, η κατοχή του πρώτου διπλώματος ελευθέρας πτώσεως αποτελεί βασική εκπαίδευση για όλους τους Αστυνομικούς που υπηρετούν στη CAJ, την αντίστοιχη ελληνική ΕΚΑΜ.
Το αλεξίπτωτο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και επιχειρησιακά από ειδικές μονάδες της Αστυνομίας. Το μοντέλο υφίσταται, έχει πετύχει για να εξακολουθεί και να υφίσταται τόσα χρόνια, και προσδοκούμε να γίνει το ίδιο και στην Ελλάδα.
Όποτε και να κληθούμε εμείς θα είμαστε εδώ και θα συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.