Αρχής γενομένης της άφιξης των προσφύγων και στην περιοχή μας αναδείχθηκαν με τη σειρά τους προβλήματα τόσο σε επίπεδο Νομού Τρικάλων όσο και σε Υπηρεσιακό επίπεδο.
Από τη μία πλευρά, την αμιγώς ανθρωπιστική γινόμαστε μάρτυρες καθημερινως ανθρώπων ξεριζωμενων και απελπισμενων..
Η απόγνωση, ο πόνος, η διαφορετική κουλτούρα, γλώσσα και θρησκευτικές πεποιθήσεις αποτελούν βεβαιοτατα τροχοπεδη για άριστη επικοινωνία και συνεργασία ώστε να βρεθεί μια λύση.
Τόσο οι επιχειρηματίες του Νομού μας όσο και οι δημοτικές αρχές, η ΕΛ.ΑΣ και οι απλοί πολίτες στέκονται στο πλευρό τους με κάθε τρόπο και μέσο. Αμετοχος δεν στέκεται κανείς και δεν πρόκειται για μια απλή διαπιστωση.
Παράλληλα όμως με την προσπάθειά αρωγής μας είναι ανεφικτο να μην θορυβηθουμε και να μην επισημανουμε τις συνέπειες της ακολουθουμενης μεταναστευτικης πολιτικής εν γένει...
Ένας κλειστός χώρος αθλησης σφραγίστηκε δίχως ενημέρωση για το χρονικό όριο. Ένας κλειστός χώρος αθλησης σε ένα Νομό με έντονη αθλητική δραστηριότητα,με πληθώρα αθλητικών συλλογων και επικειμενων αγώνων.
Το ιστορικό μνημείο της πόλης μας φιλοξενεί αυτή τη στιγμή 194 πρόσφυγες και μετανάστες. Το Φρούριο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης μας, περιβάλλεται από πληθώρα ελληνορθόδοξων ναών και σε παρακείμενο χώρο κείτονται αρχαιολογικά ευρύματα του Ασκληπιείου. Πόλος έλξης τουριστών κι ένας τόπος που κυρίως για τους Τρικαλινούς συναισθηματικά, σημειολογικά και πολιτιστικά είναι βαθιά συνδεδεμένος με την ιστορία μας.
Πάνω στα κτίσματα αυτά οκλαδόν παρατηρεί κανείς μετανάστες ενώ οι φράχτες του τριγύρω παραπέμπουν σε ναπολιτάνικη επαρχία με τις μπουγάδες των προσφύγων να εγείρουν ερωτήματα...
Έντονες διαμαρτυρίες ενός προσφυγικου πληθους, με αναταραχες, με ιδιαίτερες διατροφικές επιθυμίες και συνήθειες οδήγησαν κάποια στιγμή σε παρακώληση συγκοινωνιων, κλείσιμο δρόμων, ενώ κατά περιοχές διακρίνονταν μικρές ομάδες που προσπαθούσαν να αναχωρησουν πεζη προς Ειδομενη με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτό...
Επί 24ώρου βάσεως όλες οι υπηρεσίες με προεξαρχοντες τους συναδέλφους του Τ.Δ.Π.Μ Τρικάλων απασχολουνται στη διαχείριση του προσφυγικου. Το λιγοστο εναπομειναν προσωπικο της υπηρεσίας μας υπερβάλλοντας εαυτόν, καταβάλλει προσπάθειες με γνώμονα το καθήκον και τα ανθρώπινα δικαιώματα να διαχειριστεί τη νέα κατάσταση.
Ένα τμήμα που εκ προοιμιου αντιμετωπιζεται ως καταργηθεν καθώς στην περιοχή μας δεν υφίστανται σύμφωνα με τα λεγόμενα ιθυνοντων πρόσφυγες μήτε παράνομοι μετανάστες.
Τελικώς θα μας απαντήσει κάποιος υπεύθυνα;
Υπάρχουν παράνομοι μετανάστες ή είναι όλοι πρόσφυγες;
Έγινε ποτέ ουσιαστικός διαχωρισμός; Πρόκειται να γίνει;
Κι αν όντως στην Ελληνικη επικράτεια και δη στη Θεσσαλία κινούνται αποκλειστικά πρόσφυγες σε ποιον ανήκει θεσμικα η διαχείριση;
Και σε κάθε περίπτωση ο δικός μας ρόλος ποιος είναι επιτέλους;
ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ που παρέχουμε; ή μόνο κατά το δοκουν;
Είμαστε υπό κατάργηση αλλά παράλληλα εμείς ξέρουμε καλύτερα;
Να μείνουμε; Να φύγουμε; Υπάρχουμε;
η κ. Στελλα Ρίζου, γραμματεας της Ενωσης Αστυν Υπαλληλων Διωξης Παρανομης Μεταναστευσης Τρικάλων, δημοσίευσε το κείμενο που διαβάσατε στο facebook της ΠΟΣΥΦΥ
bloko.gr