Με αφορμή την έρευνα που ξεκίνησε το Οnalert για τις τακτικές κρίσεις στελεχών που γίνονται κάθε χρόνο από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τα τέλη Μαρτίου θέλοντας να συμβάλλω και εγώ παραθέτω στοιχεία και απόψεις για το συγκεκριμένο θέμα για όσους θα ασχοληθούν με την έρευνα.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν έναν από τους βασικούς πυλώνες ασφάλειας και σταθερότητας της πατρίδας μας. Η ποιότητα και η αξιοπιστία των Ενόπλων Δυνάμεων εξαρτάται άμεσα από το ποιοτικό επίπεδο του Στρατιωτικού Προσωπικού. Κατά συνέπεια η διατήρηση του υψηλού επιπέδου και η αξιοκρατική αξιολόγηση του μόνιμου στρατιωτικού προσωπικού πρέπει να αποτελεί σταθερή επιδίωξη της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας. Στο πλαίσιο αυτό, η συνεχής εκπαίδευση και αξιολόγηση των στελεχών αποτελεί τη βάση για την αύξηση της μαχητικής ισχύος των Μονάδων. Διατηρώντας το θεσμικό πλαίσιο εκπαίδευσης και εξέλιξης του ανθρώπινου δυναμικού σε υψηλό επίπεδο, προσελκύονται στις Ένοπλες Δυνάμεις ικανά στελέχη με φιλοδοξίες και διάθεση προσφοράς στην πατρίδα, αλλά και με προοπτικές για μια επιτυχημένη καριέρα.
Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να λαμβάνονται συνεχώς μέτρα για την βελτίωση της υπηρεσιακής εξέλιξης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων η οποία βασίζεται στον Νόμο 3883/2010 «Υπηρεσιακή εξέλιξη και ιεραρχία των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων» και όχι σε κριτήρια που γίνονται οι κρίσεις ασαφή και μη θεσμοθετημένα. Ο Νόμος αυτός με συγκεκριμένα άρθρα περιγράφει θέματα όπως την υπηρεσιακή εξέλιξη, την ιεραρχία μεταξύ των στελεχών τις αρμοδιότητες του συμβουλίου κρίσεων τους πίνακες κρίσεων τα συμβούλια κρίσεων (ΣΑΓΕ-ΑΣΣ-ΑΝΣ-ΑΑΣ) τα πρωτεύοντα και τα δευτερεύοντα κριτήρια προαγωγών τους καταληκτικούς βαθμούς και άλλα πολλά συναφή θέματα. Ερωτήματα όμως που πάντα θα εγείρονται είναι. Ποιές είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες που θα εμπεδώσουν το αίσθημα εμπιστοσύνης ότι η θεσμική διαδικασία των κρίσεων εξασφαλίζει την αξιοκρατία και θα την απαλλάξει από παθογένειες του παρελθόντος;
Θεωρώ ότι η οποιαδήποτε προσπάθεια για αλλαγή του νομικού πλαισίου στη ιεραρχική εξέλιξη για να έχει επιτυχία πρέπει να ξεκινήσει από τα Γενικά Επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων ( ΣΞ-ΠΑ-ΠΝ) που γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες του προσωπικού τους αλλά λαμβάνοντας υπ όψιν μελέτες και έρευνες που έχουν γίνει το θέμα. Είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν έναν από τους βασικούς πυλώνες ασφάλειας και σταθερότητας της πατρίδας μας και για το λόγο αυτό ο ευτελισμός της θεσμικής διαδικασίας των κρίσεων στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει.
Το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας τον Νοέμβριο του 2014 είχε αναλάβει την πρωτοβουλία εκπόνησης σχεδίου νόμου και όπως το ίδιο τότε ανάφερε στην αιτιολογική έκθεση αποσκοπούσε σε μία σύγχρονη και μακρόπνοη προοπτική θεώρηση του πλαισίου εξέλιξης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων το οποίο αποτυπώνονταν στον νόμο 3883/2010 «Υπηρεσιακή εξέλιξη και ιεραρχία των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων» η οποία δεν τελεσφόρησε .Μετά από αυτό δεν είναι δύσκολο να αναληφθεί νέα πρωτοβουλία εκπόνησης σχεδίου νόμου περί ιεραρχίας και προαγωγών που να στοχεύει στην σύγχρονη και μακρόπνοη προοπτική θεώρηση του σταδιοδρομικού και εξελικτικού πλαισίου των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Το κεντρικό μήνυμα που πρέπει να περάσει μέσα από την αιτιολογική έκθεση του νέου σχεδίου νόμου πρέπει να είναι η προσπάθεια προσαρμογής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα σύγχρονα στρατιωτικά πρότυπα .Στο σημείο αυτό εκτιμώ ότι η κυριότερη μεταβολή που πρέπει να επιφέρει είναι να συντονιστεί και με τον συνταξιοδοτικό νόμο 3865 του 2010 και να βάλει τέλος στην έξοδο στην σύνταξη του προσωπικού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που δεν το επιθυμεί.
Ενώ στο Δημόσιο οι επί πλέον τίτλοι σπουδών των δημοσίων υπαλλήλων αναγνωρίζονται ως επί πλέον προσόν και λαμβάνονται υπ’ όψιν στην βαθμολογική τους εξέλιξη στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας για τα στελέχη που απέκτησαν μεταπτυχιακό ή και διδακτορικό τίτλο σπουδών λαμβάνονται υπ όψιν μόνο στα επικουρικά κριτήρια προαγωγών .Πιο συγκεκριμένα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων τα οποία πραγματοποιούν σπουδές και αποκτούν μεταπτυχιακό η και διδακτορικό τίτλο σπουδών τον οποίο καταθέτουν στην υπηρεσία τους διαπιστώνουν στην συνεχεία ότι όχι μόνο δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν για την μείωση του χρόνου προαγωγής τους δεν έχει προβλεφθεί κάτι αντίστοιχο στον νόμο περί ιεραρχίας-προαγωγών
Ένα άλλο θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η υπηρεσιακή εξέλιξη των υπαξιωματικών οι οποίοι αποτελούν την ραχοκοκαλιά των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων .Αν στους αξιωματικούς η βαθμολογική εξέλιξη έχει ανοδικό προσανατολισμό πρέπει να βρεθεί τρόπος να γίνει δίκαια και στους υπαξιωματικούς Είναι απαραίτητο να θεσπιστούν ποιοτικά και μετρήσιμα κριτήρια, που θα δημιουργήσουν την απαραίτητη ομπρέλα αξιοκρατίας- ασφάλειας για τα άξια στελέχη ώστε να αποδυναμώσουν πολιτικές παρεμβάσεις και να σταματήσουν το απαράδεκτο φαινόμενο με τα ίδια κριτήρια στελέχη να αποστρατεύονται και σε επανάκριση ως απόστρατοι πλέον να διορθώνονται και να προάγονται.
Τέλος πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το Μισθολόγιο η Δομή των Ενόπλων Δυνάμεων η Οργάνωση των Κλάδων και οι διαδικασίες προαγωγής των στελεχών, πρέπει να είναι αλληλένδετα. Η ιεραρχική διαβούλευση στο ανώτατο επίπεδο δεν είναι εύκολη καθώς να αποφασίζει κάποιος για τους άλλους όταν δεν θα είναι εκεί για να ζήσει τις συνέπειες των αποφάσεών του απαιτεί σύνεση, ανιδιοτελή και ολόπλευρη προσέγγιση.
*O Χρήστος Κουτσογιαννόπουλος είναι Ανώτατος Αξιωματικός εν Αποστρατεία
ΜΑ .Διεθνείς Σχέσεις και PhD. Επιχειρησιακή Οργάνωση
Διαβάστε περισσότερα στο onalert.gr